1. قدرت بیشعور همواره همراه با دو لت های بزرگ، اندک سالار، میلیتاریست و رانتیر است.
  2. قدرت بیشعور دین و ایدئولوژی خاص خود را دارد. دین در چنین قدرت هایی با آموزه های اخلاقی  و عدالت سازگار نیست و به همین نسبت با خرافات و رفتارهای غیر مستند به مبانی روبروست.
  3. قدرت بیشعور، بیشتر ابزار نفوذ و بسط سلطه و حتی بقای خود را در بخش سخت قدرت می بیند. لذا از قدرت علمی، تکنولوژی و رقابت های اقتصادی و اقتضاء عصر اطلاعات و ارتباطات بی خبر یا بی توجه است.
  4. قدرت بیشعور به تجمیع قدرت اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و نظامی در دست نهادها و یا اشخاص معین انجامیده و گسترش فساد در حوزه قدرت و سپس به گسترش فساد اجتماعی را در پی دارد.
  5. قدرت بیشعور قدرتی بر مبنای عدم شفافیت و تو در تو می باشد؛ از این رو با قدرت و عاملیت مردم، با قدرت متعهد به توسعه، با قدرت مقید به حدود قانونی و قدرت پاسخگو کاملا متفاوت است.
  6. قدرت بیشعور جامعه را قطبی می کند، از یک سو برای پیروان قدرتی مقدس است و از یک سو برای منتقدین البته قدرتی مملو از شری شیطانی می باشد.
  7. قدرت بیشعور مبشر روابط مبتنی بر زور است، از این رو، در بکار گیری قدرت عریان به جای دیپلماسی و نیز برای سرکوب مردم خود تردید نمی کند.
  8. قدرت بیشعور به شدت انقیاد طلب و پیرو ساز است.
  9. قدرت بیشعور مردم گرا نیست، لذا انتخابات را به نفع خود مصادره می کنند. آن ها به صاحبان قدرت به گردش نخبگان و به احترام به مردم نیازی ندارند.
  10. قدرت بیشعور خود را هزینه پرستیژ و موقعیت رهبران می کند و امضاء های طلایی و اختیارات فوق قانونی میدان عمل دارند. طبیعی است در چنین وضعیتی کانون های متعدد قدرت حول منافع متنوع شکل می گیرد.
  11. قدرت بیشعور در حوزه سیاست، راه را بر هر گونه تحول سازنده و اصلاح امور و توسعه می بندد و بعضا کارکرد قدرت، تراشیدن موانع متعدد بر سر راه مردم است.
  12. قدرت بیشعور نظام تصمیم سازی کارشناسی و علمی ندارد، برای نمونه اولویت های ملی برای او اهمیت کمتری دارد.
  13. قدرت بیشعور به جای واقع گرایی و عقلانیت، از روی توهم و به شکلی انتزاعی و گاهی نیز ایدئولوژیک؛ تصمیماتی می گیرد که چرایی آن برای مردم قابل درک نیست.
  14. قدرت بیشعور متوهم و منولوگ است، گفتگو را بر نمی تابد و سخن آخر با صاحبان قدرت(زر و زور و تزویر) است.
  15. قدرت بیشعور، قدرتی غیر پاسخگو در برابر عملکردهاست(ناکارآمد). اصولا نمی تواند سازمان و نظمی را بیافریند افراد مهار شده در چارچوب های مشخصی کارکردهای خویش را ارائه دهند.
  16. قدرت بیشعور از اشتباهات خود عذر خواهی نمی کند. هر چند معتقد به عذر خواهی دیگران از خود می باشد.
  17. قدرت بیشعور افراد بی شعور و دارای سنخیت و هم و هویت با خود را جذب می کند و افراد فرهیخته و با شعور را کنار می زند.
  18. قدرت بی شعور، بی شعوری را در همه ابعاد به ارمغان آورده و آن را می پراکند. لذا به رغم نظامات تعلیم و تربیت، افراد بی شعور را می پرورد و افراد کم عقل ، کودن ، فضل فروش و اهل جسارت به دیگران را؛ میدان می دهد.
  19. قدرت بیشعور جامعه را به اهداف از پیش تعیین شده و یا حتی آرمان های صاحبان قدرت؛ نمی رساند و سرنوشت قابل دفاع برای اهالی آن وجود ندارد.
  20. قدرت بی شعور در رقابت با قدرت باشعور و در دنیای با امامت انسان،عقل و اخلاق؛ نظامی ناپایدار و خود ویرانگر را می سازد.