خبر سیاسی – آموزشی جدید این بود: به گزارش ایرنا، «سید محمد بطحایی» به همراه مهدی سنایی سفیر ایران در دیدار با «ویاچسلاو نیکونوف» رئیس کمیته آموزش و علوم دومای روسیه، این مطلب را بیان کرد: دولت ایران قصد دارد انحصار زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم شکسته شود و سایر زبان ها بویژه زبان روسی نیز در ایران گسترش یابد.

وزیر آموزش و پرورش ایران افزود: من این موضوع را با وزیر آموزش و پرورش روسیه در میان گذاشتم و اعلام کردم که در صورت آموزش زبان فارسی در مدارس روسیه، ایران نیز می تواند در قالب تفاهمنامه ای آموزش زبان روسی را در مدارس خود داشته باشد.
وی با بیان این که در سفر به مسکو، بازدیدی از یکی از مدارس روسیه داشتم، افزود: متاسفانه هیچ یک از دانش آموزان روسی شناختی از ایران نداشتند که ما امیدواریم با اجرای این طرح، روس ها شناخت بیشتری از ایران پیدا کنند.
وزیر آموزش و پرورش ایران ابراز امیدواری کرد که طرف روسی از این پیشنهاد حمایت کرده و کارگروهی را در این خصوص برای رسیدن به تفاهنامه تشکیل دهد.  منبع:   http://www.irna.ir/fa/News/82891504

کشور ایران از کشورهایی است که زبان دوم رسمی ندارد. در عین حال مردم ایران مشتاق یادگیری زبان دوم هستند؛ وجود فراوان و پر حجم مراکز زبان آموزی، حجم بالای مهاجرت ها به غرب ، سمت و سوی علمی کشور به مراجع و مبادی علمی و نیاز نیروی تحصیل کرده به اعزام برای کار در کشورهای مقصد، محدود بودن کاربرد زبان فارسی( در عین ضرورت صیانت علمی از آن) و... همه و همه مدت هاست که نیاز به زبان دوم را در بین مردم بوجود آورده است.

باید توجه داشت حتما بخشی از علل بی سوادی دانشگاهی در ایران فاصله دانشجویان و اساتید با آخرین یافته های علمی دنیاست. دنیایی که تولید علم و نیز زبان تکنولوژی اغلب انگلیسی است.

اما چرا به رغم این مهم هنوز در ایران زبان دوم نداریم ولی در کشورهای اطراف عقب مانده حتی زبان دوم داریم و در کشورهای پیشرفته تا چهار زبان رسمی نیز از طریق نظام آموزشی آنان تدریس می شود!

شاید قبل از انقلاب نیاز امروز احساس نمی شد ولی به هر حال این بخشی از قصور و ناکارآمدی نظام آموزشی پیشین بوده است. بعد از انقلاب البته غفلت، غرب ستیزی و مذموم بودن زبان بلاد کفر همه و همه علت چنین ممانعت و محدویتی بوده اند. علاوه بر این ها رویه آموزش و پرورش محافظه کار و مدیران محافظه کارتر این مهم را با مشکل جدی روبرو ساخت. لذا مدتی به شکل غیر رسمی پیشنهاد انتخاب زبان عربی بجای زبان انگلیسی مطرح شد و اکنون وزیر محترم آموزش و پرورش زبان روسی را بجای زبان انگلیسی پیشنهاد می کنند!

در دوران اصلاحات بنده به عنوان معاون وزیر آموزش و پرورش ضرورت نظام آموزشی و کشور به زبان دوم را در شورای معاونین وقت مطرح کردم و به توصیه وزیر محترم با آقای حداد عادل که همچنان بر مقدرات آموزش و پرورش خیمه زده و سایه سنگین او بر سر نظام آموزشی کشور وجود دارد؛ در میان گذاشتم. ایشان به استدلال های بنده با دقت نظر فرا گوش دادند؛ ولی در پایان بیان داشتند زبان فارسی ستون خیمه کشور است و ما نمی توانیم و نباید زبان دوم داشته باشیم. از حاشیه ماجرا می گذرم و نقل آن را به وقت دیگری می سپارم. در پاسخ گفتم نیاز جامعه و راه علم را نمی توان بی پاسخ گذاشت و نمی توان جلوی انتخاب مردم را گرفت. مطمئن باشید زبان دوم به این مملکت می آید بهتر است شما راضی نشوید با انفعال زبان فارسی چنین اتفاقی بیافتد؛ این خدمت به زبان فارسی نیست.

من به هیچ روی معتقد نیستم فقط زبان انگلیسی، من فکر می کنم در آموزش و پرورش دموکراتیک حق انتخاب با خانواده ها و دانش آموزان است. ما در آموزش و پرورش باید ضمن رسمیت دادن به زبان انگلیسی بستررا برای آموزش دیگر زبان ها هم فراهم کنیم.

جایگزینی دستوری زبان روسی بجای زبان انگلیسی مورد نیاز مردم پاسخ مناسبی از طرف دولت تدبیر و امید نیست. از زبان روسی حتما استقبال نخواهد شد، مگر مرکزیت سیاسی آن را آمرانه دیکته کند؛ که البته باز هم ناکام خواهد بود. فقط یک برداشت سخن وزیر قابل دفاع است که از تنوع زبان آموزی در کشور حمایت شود. اگر مقصود وزیر گزاره فوق باشد شایسته سرزنش نخواهد بود.